vrijdag 13 januari 2012

Profetie in Dichtvorm

Je kent de geschiedenis van Saul, dat hij steeds vaker kiest voor zijn eigen hachje en Gods woorden naast zich neerlegt. Hij gaat moedwillig in tegen Gods opdrachten en verwijt regelmatig anderen voor de fouten die hijzelf maakt.[1]

Als koning leek hij goed te beginnen: hij lijkt nederig als hij zich verstopt bij zijn verkiezing in Mizpa. En bij de aanval op Jabes toont hij zijn moed: De Geest van God greep hem aan! Dit betekent dat hij in dienst van God genomen wordt. Echter, als de Geest je aanstuurt is dit geen garantie voor de toekomst, blijkt duidelijk uit het verloop van zijn geschiedenis.



De boodschap van God staat in dichtvorm. Dit is bewust ingezet in 1 Samuel 15 om het belang van deze tekst te onderstrepen. Het is ook makkelijker uit het hoofd te leren:

Maar Samuel zei:

Heeft de HEERE evenveel behagen in brandoffers en slachtoffers

als in het gehoorzamen aan de stem van de HEERE?

Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer,

opmerkzaam zijn beter dan het vet van rammen



Want opstandigheid is een zonde van waarzeggerij,

en tegenstreven is afgoderij en beeldendienst.

Omdat u het woord van de HEERE verworpen hebt,

heeft Hij u verworpen, zodat u geen koning meer zult zijn



Hebreeuwse dichtvorm kenmerkt zich door parallelle woordparen en zinsstructuren. De brandoffers in vers 22 worden gelijkgesteld aan het vet van rammen. Kernwoord is hier gehoorzamen.

In vers 23 vinden we de woordparen opstand en tegenstand wat gelijkgesteld wordt met waarzeggerij en afgoderij. Niet alleen wordt hier de zonde van Saul blootgelegd, maar ook de lezers een spiegel voorgehouden. Het blijkt een misvatting dat waarzeggerij en afgoderij ernstiger zonden zouden zijn dan ongeloof en Gods woorden niet vertrouwen. (opstand en tegenstand)



Zo wordt de les van het verhaal in Hebreeuwse dichtvorm gegoten, om ons voor altijd te herinneren aan een onze houding t.o.v. onze God.












[1] Bij het offeren in Gibea verwijt hij Samuël voor zijn late komst – hij wordt genoodzaakt zelf maar het offer te brengen. Een volgend verwijt treft de soldaten die volgens Saul de buit van Amelek heeft meegenomen om een groot offer te brengen. In feite heeft Saul dit toegelaten – en als koning heeft hij hier dus grenzen overschreden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten