December, de feestmaand bij uitstek. Velen van ons hebben 5
december Sinterklaasfeest gevierd. Heel veel cadeaus zijn aangeschaft en
aanvaard. Maar, tot mijn grote verbazing, zijn niet alle mensen blij met hun
cadeau! Vorige week keek ik met mijn kinderen naar het jeugdjournaal. Het ging
over ruilen van cadeaus, ik lees een artikel:
Websites waar spullen kunnen worden geruild of verkocht, hadden het
vorige week megadruk met ongewenste cadeautjes. Vooral op zondag was het raak.
Veel mensen probeerden gekregen spullen te verkopen of te ruilen. Er worden
veel meer nieuwe spelcomputers, spelletjes, boeken, cd's en dvd's aangeboden
dan op andere dagen. Op Ruilen.nl
werd worden normaal op een dag 100 tot 200 artikelen aangeboden. Vorige week
waren dat er 1000-2000 per dag. Marktplaats kende ook een hoger aanbod dat
normaal. Worden er normaal 350.000 pakjes aangeboden, nu zijn dat er 500.000.
Gelukkig werd op de stelling `Het
is onbeschoft om een cadeau te ruilen´ door 75% van de kinderen positief
gereageerd. Kinderen vinden het onfatsoenlijk dat je een gekregen cadeau weer
verruild.
Hoe zou het komen dat er zoveel
cadeaus weggeven worden? Zou het ontevredenheid zijn of zijn we teveel verwend
in onze maatschappij? Wij mensen in het rijke westen zijn hunkerend op zoek
naar het mooie, het goede, het echte, maar ook naar meer. En zolang we het ons kunnen veroorloven, lukt
dat aardig. Je zou verwachten dat wij allemaal ook heel gelukkig zijn met al
deze welvaart. Maar het tegendeel blijkt waar, zoals ik ook in een boek van de
Vlaamse psychiater Paul Verhaeghen las: “Nooit
had de mens het zo goed; nooit voelde hij zich zo slecht.” (2012:112). Veel
mensen leven in december in een roes, waar ze pas half januari uitkomen.
Cadeaus, lichtjes, voeding en drank verdoven ons een poosje, tot we half
januari op blue Monday wakker worden. We zijn nog hetzelfde als vorig jaar.
Kerst heeft ons dan niet gebracht wat we hoopten!
Waar komt dit onrust, die
ontevredenheid vandaan. Die drang naar meer en beter? Veel mensen geven toe dat
ze een leegte ervaren in hun diepste innerlijk. En we proberen die leegte steeds
proberen te vullen. We proberen dat met cadeaus, met sport, met hobby’s. Of we zoeken
in harmonie te komen met onszelf via yoga. Volgens de Bijbel zit deze onrust in ons omdat we bij
God zijn weggegaan. We wilden niet langer zijn kind meer, maar staan op
onszelf. Niet langer onder verantwoording van God, maar willen vrij leven. Is
dit niet wat de zondeval genoemd wordt. We verlangen wel, maar weten niet wat.
Voor ons werkelijke geluk hebben
we een kerstgeschenk nodig dat wel voldoet aan ons diepste verlangen!
Wie als een kind het geschenk van God aanvaardt,
wordt door God als zijn kind aanvaard.
Dit brengt
ons twee vragen
1)
wat is het geschenk
2)
wat doen we met dit geschenk?
Ik lees met u het Evangelie van Johannes, dat miljoenen levens veranderd heeft. Mensen
herkennen in dit evangelie hun persoonlijke leven. En dat is niet vreemd. Het
begint heel wonderlijk:
“in het begin was het Woord. En
het woord was bij God en het Woord was God. In dit Woord was het leven en het
leven is het licht van de mensen.” Dit evangelie begint met het geheim van de
schepping. Door een woord maakte God
alles! Door een woord werd het licht
gemaakt. Door een woord kwam het leven tot stand. En dit woord is mens geworden en heeft onder ons
gewoond.”
Het geschenk van kerst is geen idee, geen wiskundige formule die alleen
door slimme koppen uit te rekenen is . Het geschenk van kerst is geen
ingewikkelde code die alleen voor ingewijden bestemd is. Het is geen eindejaar
loterij, waar slechts weinigen van profiteren. Het geschenk van Kerst is een
kind, de Zoon van God. Bij Kerst ontvangen wij de Zoon van God. God stuurt zijn
Zoon. Zijn evenbeeld. Hij die met zijn vader de Wereld gemaakt heeft. Hij die
het licht gemaakt heeft. Wat een geschenk: de vader stuurt zijn zoon op missie
naar de aarde. Wat bedoelen we hiermee? We hebben in de krijgsmacht diverse missies
achter de rug. Is er ergens oorlog, of zijn er rampen gebeurd, dan sturen we
een missie erop af, die de problemen gaat verhelpen. Deze missie brengt
stabiliteit en rust, gaat het probleem zoeken op te lossen. Menselijke missies
mislukken echter wel eens. Maar de missie van Jezus, de zoon van God is niet
mislukt. Tijdens zijn leven op aarde heeft Hij veel wonderen verricht:
- Van water maakt hij wijn.
- Een blinde liet Hij weer zien
- en een dove liet hij horen.
- Doden wekte hij op.
De bedoeling van deze wonderen is dat mensen zouden zeggen: Kijk, dit is
God! Op Hem kunnen we vertrouwen. Jezus deed het! Hij is God en Mens tegelijk.
Wie Hém kent, kent de Vader. Zegt u het Johannes na: "Het woord is Vlees
geworden en wij hebben zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid van de zoon
van de vader.” Hét grote geschenk van
God aan de wereld is zijn zoon Jezus
Christus.
Hij die de mensen
gemaakt heeft, wordt zelf mens.
Hij die de sterke
God wordt genoemd, wordt een zwak kind.
Hij die Het licht
van de wereld is, komt in een duistere wereld.
Hij kwam uit de hoge hemel / hij de koning
van het heelal. / Heel eenvoudig was zijn woning / en zijn wieg stond in een
stal./ en in al zijn kinderjaren / is Hij opgegroeid als wij. / Hij was klein
en zwak en hulpeloos, / soms verdrietig, dan weer blij.
Wat doet
u met dit geschenk?
Negeren
Laten we eens lezen wat Johannes, de discipel van Jezus hiervan zegt?
De tekst die in uw programma staat, vertelt in aangrijpend woorden wat er met
dit geschenk in de regel gebeurt. “Hij is
gekomen tot de wereld, en de wereld is door hem ontstaan en de wereld heeft hem niet gekend.” Is dit niet aangrijpend?
De schepper komt naar zijn wereld, een verloren wereld, waarin we met zijn
allen verlangen naar geluk. Een wereld waar mensen op zoek zijn naar een goede
vader die voor hen zorgt. En dan dit… de wereld heeft hem niet gekend. Deze
verloren wereld waar u en ik in leven, wijzen het mooiste cadeau af. Deze
verloren wereld wijst het cadeau af, waar ze feitelijk al jaren op zitten te
wachten? Denk nog even terug aan de
website www.ruilen.nl . Mensen zien de waarde niet in en bieden hun cadeau meteen weet te
koop aan.
Afwijzen
Meteen daarop
schrijft Johannes dat veel mensen van zijn eigen volk , de joden, hem niet
aanvaard hebben. “Hij is gekomen tot het
zijne tot zijn eigen volk, maar zijn eigen mensen hebben hem niet aangenomen.” Juist voor de mensen in Jezus eigen tijd was
het lastig in hem te geloven. Het beeld dat zij hadden van de redder van hun
volk Israël paste niet bij wat ze bij Jezus zagen. Zij verworpen hem als hun redder. Aangrijpend.
Zo dicht bij de het kerstgeschenk, en dan toch geen interesse.
Aannemen
Gelukkig lezen we in het volgende vers over een
positieve reactie op dit geschenk: “Maar
zovelen hem aangenomen hebben, hun heeft hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in zijn naam
geloven.” Wat een ongekende derde mogelijkheid!
Wie als een kind het geschenk
van God aanvaard
Wordt door God als zijn kind
aanvaard.
Als een kind…
Eenvoudig, zonder twijfel aanvaarden wat God over zijn Zoon zegt.
Eenvoudig als een kind, geloven dat dit hét middel is om gered te
worden.
Erkennen en aanvaarden…
Erkennen dat wij de leegte in onszelf niet kunnen opvullen.
Erkennen dat Gods geschenk dit alleen kan!
Aanvaarding dat mijn leven zonder uitzicht is op blijvende vreugde.
Aanvaarding dat het enige geschenk dat de leegte opvult, Gods Zoon is.
Deze aanvaarding maakt dat wij weer ‘kind van God kunnen worden’
Met drie
voorbeelden laat ik u zien wat Johannes bedoeld met ‘aanvaarden van Gods
geschenk’.
Graag wil ik
het volgende citeren van C.S. Lewis, de maker van de “het land achter de
kleerkast” . Hij leefde jarenlang zonder God en kon zich niet voorstellen dat
er een goede God bestond. Maar door gesprekken met christelijke vrienden werd
hij – door vreugde verrast – gaf hij zich aan God over.
"Ik werd
me ervan bewust dat ik iets op een afstand hield, iets buitensloot. Ik voelde
dat God me de keuze liet. hoewel het niet echt mogelijk scheen een andere keuze
te doen. Op deze avond erkende ik God als God en knielde neer en bad. . Ik denk dat ik toen de onwilligste en
neerslachtigste bekeerling was van heel Engeland."
Lewis aanvaardde, erkende dat Hij zonder deze God
hulpeloos bleef.
Graag laat ik u nog een voorbeeld horen. Het is van
de beroemde kerkvader Augustinus, die erkent dat hij vrede moet sluiten met God.
Hij was onrustig, vreselijk onrustig en las toen in zijn Bijbel:
"Verder lezen wilde ik niet en was ook
niet nodig. Opeens, aan het eind van deze zin, stroomde er zoiets als een licht
van zekerheid mijn hart binnen en alle duistere twijfels vluchtten weg. Nu was
mijn geest vrij van die knagende zorgen van ambitie en geld, van mijn lastige
lusten. Ik sprak nu in vriendschap met u, mijn licht, mijn rijkdom en mijn
heil. Heer, mijn God"
Een derde voorbeeld, uit mijn eigen leven. Jarenlang was ik op zoek naar
God. In deze zoektocht werd mij één ding heel duidelijk. Het gaat om het
geschenk van God Zijn Zoon! Op een avond raakte ik hiervan zo
overtuigd dat ik alleen bij God werkelijk vrede en troost zou ervaren, dat ik
het uitgesproken heb, eenvoudig, als een kind: “Heere
Jezus, ik wordt niet gelukkig zonder U. Ik kan niet leven zonder kind van God
te worden. Wilt U mij bij uw Vader brengen?” Toen heb ik ervaren wat in
Johannes 1 staat:
“En zovelen hem aangenomen
hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in
Zijn naam geloven. ”
Weet dat het de beste keuze is dit God u geeft. Dan hebt u het grootste geschenk van de
wereld in huis. Dan geen blauwe maandag, maar een eeuwig leven!
Wie
als een kind het geschenk van God aanvaardt, wordt door God als zijn kind
aanvaard.
