Oogstfeest

Wie in tranen op weg gaat,

dragend de buidel met zaad,

zal thuiskomen met gejuich,

dragend de volle schoven (Psalm 126:6)

Zaaien en oogsten geven in de agrarische samenleving richting aan het leven. Men leeft van seizoen naar seizoen, van zaaien naar oogsten. Psalm 126 benadrukt dat zaaien onzeker werk is:  ‘…de zaaier die met tranen zaait…”, Je weet namelijk nog niet wat de toekomst brengt. Zaaien betekent hopen op de oogst die zal komen, maar nog niet zichtbaar is.

Oogsten daarentegen is een feestelijke aangelegenheid zij dragen de volle schoven. Oogst heeft te maken met ‘opbrengst’; dat wat het land heeft opgebracht. Daarom worden in Israël ook oogstfeesten gehouden, om God te danken voor de overvloed en samen vreugde te beleven aan het dienen van de Heere. Eén van deze feesten is het Pinksterfeest.

Zaaien en oogsten… Hiervan spreekt ook Jezus in Johannes 4. Na de ´bekering´ van de Samaritaanse vrouw en haar getuigenis in de stad, komen de Samaritanen op Jezus af. Tegen de discipelen zegt hij dan het volgende

35 Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft     uw ogen op en aanschouwt de landen; want zij zijn alrede wit om te oogsten.

36 En die maait, ontvangt loon, en vergadert vrucht ten eeuwigen leven; opdat zich te zamen verblijde, beide, die zaait en die maait.

Bij deze buitengewone gebeurtenis vallen zaaien en oogsten op één dag. Het gezaaide ( het getuigenis van Jezus) valt in goede aarde en mensen worden geoogst (komen tot Hem).

Ook sprak Jezus in de gelijkenis van het goede zaad en het onkruid (Mt 13) over de oogst.  Hier krijgt het een andere invulling: de oogst is de voltooiing van de wereld, te weten het einde. In het laatste bijbelboek, Openbaring, wordt dit herhaald:

14 En ik zag, en ziet, een witte wolk, en op de wolk was Een gezeten, des mensen Zoon gelijk, hebbende op Zijn hoofd een gouden kroon; en in Zijn hand een scherpe sikkel.

15 En een andere engel kwam uit den tempel, roepende met een grote stem tot Dengene, Die op de wolk zat: Zend Uw sikkel en maai; want de ure om te maaien is nu gekomen, dewijl de oogst der aarde rijp is geworden.

De oogst is de voleinding van de wereld. Dan wordt duidelijk wat het leven heeft opgebracht. Wat de vruchten van onze levensboom zijn. En deze beoordeling zal Jezus uitvoeren, nadat de engelen hen hebben bijeengebracht.

Bidden voor de oogst is bidden om maaiers. In Mattheüs 9 spreekt de Heiland over de oogst die wel groot is, maar de arbeiders die weinig zijn.  Een ernstige boodschap aan alle gelovigen. Betrokkenheid op het Koninkrijk der hemelen veronderstelt gebed om arbeiders Met oogst wordt hier bedoeld de mensenmenigte die tot God gebracht zal worden.

We leren hieruit het volgende

1.       Zoals een boer uitziet naar de oogst, kijkt God uit naar de oogst, het einde van de wereld.

2.       Zaaien kost moeite, maar die wordt beloont met ´de oogst´.

3.       Arbeiders blijven nodig in het koninkrijk, zo blijft ook gebed nodig om deze werkers.

Messiasgeheim

Messiasgeheim

In het evangelie komen we verschillende keren tegen dat Jezus verbiedt dat mensen over zijn wonderen vertellen. Waarom zo? Moet niet iedereen weten wie Hij is? We spreken hier van het zogenoemde Messiasgeheim.

Vb. Mt. 12:16 (Hij verbood hen ten strengste Hem bekend te maken;                              Lukas 5:20 Jezus verbiedt de melaatse man niets van de genezing te vertellen    Lukas 8: 56 Jezus verbiedt Jairus niet te spreken over wat er gebeurd was.

Des te opvallender is het verhaal van de bezetene te Gadara, die van legio duivelen verlost is . Deze man krijgt de opdracht om zijn familie te vertellen wat God hem gedaan heeft. (Lukas 8:39). Dit bericht staat midden tussen de twee ‘verboden’  uit Lukas 5 & 8.

Of de omgeving waarin het wonder gebeurt hiermee te maken heeft, spreekt Markus tegen. In Markus 5: 19 draagt Jezus de genezen ‘bezetene’ te vertellen welke grote dingen de Heere gedaan heeft, terwijl de genezen doofstomme in Markus 7:36 weer niet mag vertellen wat er gebeurd is. Beide wonen in hetzelfde gebied: Dekapolis (lett: tien steden), waaronder Gadara valt.

In de theologie spreken we hier van het Messiasgeheim. Verschillende keren lijkt het dat Jezus zijn taak als Messias niet bekend wil maken – zelf voor de hoge raad ontwijkt hij de regelrechte vraag of hij de Messias is. Waarom zo’n Messiasgeheim?

Allereerst merken we op dat veel mensen in Jezus’ tijd hoopten van de Romeinen verlost te worden. Ze wachtten op een sterke leider die hen, net als Judas de Makkabeer zou aanvoeren in de strijd tegen de onderdrukker. Gerben S. Oegema geeft als definitie van de verwachte messis: Een messias is een priesterlijke, Koninklijke of anders omschreven figuur, die een bevrijdende rol in de eindtijd zal spelen.’.  De Here Jezus echter heeft andere taken uit te voeren vóórdat de eindtijd komt!

Vervolgens vinden we een antwoord in Markus 8, de kern van het Markusevangelie. Daar vraagt Jezus zijn discipelen: “Wat zeggen de mensen over Mij?” Uit het antwoord blijkt de verschillende visies die mensen hebben. Petrus geeft dan als antwoord: U bent de Christus – dat wil zeggen, de gezalfde van God! Opnieuw verbiedt Hij zijn leerlingen hierover te spreken. En dan… dan komt de reden. Jezus vertelt over zijn lijden, dood en opstanding. Dát is de kern van zijn werk als Messias. En dat zullen niet veel mensen willen inzien. Zelfs Petrus niet (lees maar na in Markus 8: 27 – 9:1).

We zien dus dat Jezus onthullingen over zijn identiteit begeleidt, om premature verklaringen over zijn Messiasschap die slechts misverstanden oproepen tegen te gaan. De openbaring van zijn taak komt pas tot zijn doel in de kruisiging.

We zien in het Evangelie dus dat mensen geen lijdende Messias zochten, en daarom ook Jezus niet hebben (h)erkend. Pas na zijn dood kwamen velen tot geloof! Toen was duidelijk dat het lijden de kerntaak was. Tot zover de uitleg van het Messiasgeheim. Voor een vergelijk zie http://refoweb.nl/vragenrubriek/15829/messiasgeheim

Nu de vraag waarom de ex-bezetene in Gadara wel thuis móet vertellen over de grote daden van God? Een verklaring hiervoor is dat Jezus geen misverstand wil laten ontstaan over zijn bediening. Als mensen menen dat hij politieke of economische hervormingen komt doorvoeren dan zullen ze verkeerde verwachtingen krijgen en hem koning willen maken. En dat is nu juist niet het geval in Gadara. Dáár heeft Jezus iets getoond van zijn macht dat niet voor dubbele uitleg vatbaar is: Ik ben gekomen om de werken des duivels te verbreken (1Joh3:8). Een heldere uitleg geef ik hierbij graag door:  

There was nothing in this wonder that could be perverted to political purposes; and the publication of this miracle was focused upon the works of Jesus, rather than bearing upon his identity. Nevertheless, there was a most vivid glimpse of the Lord's deity: "Declare how great things God hath done for thee." "How great things Jesus hath done for him." Bron: http://www.searchgodsword.org/com/bcc/view.cgi?book=lu&chapter=008

Juist daarom denk Ik dat de Here Jezus deze man evangelist maakte in zijn eigen dorp: een wandelend evangelie, een teken dat Jezus macht heeft over de duivelen. Hier laat Hij zijn Goddelijke macht zien, en zullen mensen voor hem buigen en Hem erkennen als hun God. En Jezus zei: Keer terug… en vertel wat God u gedaan heeft. En hij … verkondigde al wat Jezus hem gedaan had.