De 'Clash of Civilisations' waar Samuël Huntinton al in 1973 naar verwees wordt deze maand weer van een duidelijkvoorbeeld voorzien. Turkije, de buffer tussen Europa en het Midden-Oosten maakt duidelijk dat het sterk genoeg is een eigen keuze qua politiek te maken. Dat Erdogan deze keuze over de rug van Israël maakt, is ongelofelijk: : "Net als met zionisme, antisemitisme en fascisme, is het onvermijdelijk dat islamofobie moet worden gezien als misdaad tegen de menselijkheid".
Erdogan neemt een steeds duidelijker standpunt in naar Israël. Na het incident met de hulptransporten naar Gaza en de interventie van Israël in 2009, is de relatie met Turkije ernstig beschadigd.
In het Reformatorisch Dagblad wordt in een helder betoog een link gelegd met de Palestijnse journalist Khalid Amayreh die verder gaat waar Erdogan (onder internationale druk) gestopt is. Er is hier duidelijk sprake van anti-zionisme. Maar deze gaat zo ver dat het verdergaand antisemitisme tot gevolg zal hebben.
Inmiddels is ook vanuit de EU een helder signaal gegeven aan de Turkse premier. 'Times of Israel'. maakt melding van een actie van de de top-diplomaat van de EU, Catharine Ashton. Zij heeft duidelijk te kennen gegeven wat het standpunt van de EU is.
Aan samenwerking binnen de EU zou dan weleens een einde kunnen komen. Maar 'De Standaard' meldt in een artikel van 5 februari dat Erdogan zijn blik al naar het Oosten heeft gewend.
Ik ben benieuwd hoe de andere media hierover berichten. Antisemitisme groeit onderhuids. Laten we ons geen zand in de ogen strooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten