De zegeningen van Bileam

Numeri 22-24

Hieronder lees je het verhaal van Bileam zoals hij in gesprek met Balak vier zegeningen uitsprak over Israël. Het is overgenomen van www.debijbel.nl in de vertaling van Groot Nieuws Bijbel. Door drie mensen om beurten te lezen: voorlezer, Bileam, Balak.
Op de kaart zie je de reis van Israël, in de buurt van nr. 15 speelt dit verhaal zich af. Kaartje van (https://maryrubow.files.wordpress.com/2014/01/03990_000_bible-map-2hsmall.gif ) 

³⁶Toen ​Balak​ hoorde dat ​Bileam​ in aantocht was, ging hij hem tegemoet tot de stad Ar aan de rivier de ​Arnon​ bij de grens met ​Moab. 

³⁷Balak: ‘Waarom bent u niet meteen naar mij toe gekomen? Dacht u dat ik niet genoeg kon betalen?’ 

³⁸Bileam: ‘Ik ben er nu toch? Maar het is nog de vraag of ik iets voor u zal kunnen doen. Alleen wat God mij zegt, kan ik u meedelen.’

³⁹Bileam​ ging met ​Balak​ mee naar de stad Kirjat-Chusot. ⁴⁰Daar liet ​Balak​ koeien en schapen slachten voor de ​offers. Een gedeelte van het vlees gaf hij aan ​Bileam​ en de ​leiders​ die hem vergezelden. Balak​ nam ​Bileam​ de volgende morgen mee naar Bamot-Baäl, vanwaar ​Bileam​ een klein deel van de Israëlieten kon zien.

¹Bileam: ‘Bouw hier zeven ​altaren​ en maak zeven stieren en zeven rammen klaar voor het ​offer.’ 

²Balak​ deed wat ​Bileam​ hem opdroeg. Hij offerde samen met ​Bileam​ op elk ​altaar​ een stier en een ram. 

​Bileam: ‘U moet hier bij de ​offers​ blijven, terwijl ik wegga. Misschien wil de Heer mij ontmoeten. Dan zal ik u vertellen wat hij me heeft meegedeeld.’ ​

Bileam​ ging naar een kale bergtop. ⁴Daar kwam God naar hem toe.

Bileam: ‘Ik heb zeven ​altaren​ voor u gebouwd en op elk ervan een stier en een ram geofferd.’ 

⁵De Heer vertelde ​Bileam​ wat hij moest zeggen en stuurde hem terug. ⁶Balak​ en de ​leiders​ van ​Moab​ stonden nog steeds bij de ​offers​ toen ​Bileam​ terugkwam.

Bileam:

‘Balak, de ​koning​ van ​Moab, ontbood me.

Hij liet me halen uit het oosten,

uit de bergen van Aram.

Vervloek voor mij die nakomelingen van ​Jakob, zei hij,

verwens dat Israël.

⁸Maar hoe kan ik dit volk ​vervloeken

als God het niet ​vervloeken​ wil?

Hoe kan ik het verwensen,

als de Heer het niet verwensen wil?

⁹Vanaf deze rotsen zie ik hen,

vanaf dit gebergte sla ik hen gade.

Ze zijn een heel bijzonder volk,

bij andere volken sluiten ze zich niet aan.

¹⁰Wie kan de nakomelingen van ​Jakob​ tellen?

Ze zijn talrijk als de zandkorrels op het strand.

Laat mij sterven als een van hen,

mijn eind vinden bij dat rechtvaardige volk.’

                                                                                                                       

​Balak: ‘Wat hebt u gedaan? Ik haalde u hierheen om mijn vijanden te ​vervloeken, maar in plaats daarvan hebt u ze gezegend!’ 

Bileam: ‘Ik kan alleen maar doen wat de Heer mij heeft opgedragen.’ 

​Balak: ​ ‘Ga met me mee naar een andere plaats, waar u tenminste een groot deel van de Israëlieten kunt zien. Van die plaats af moet u hen ​vervloeken.’ 

¹⁴Hij nam hem mee naar de hoogvlakte die Sofim wordt genoemd: Uitkijk, dicht bij de top van de Pisga. Daar liet ​Balak​ weer zeven ​altaren​ bouwen en op elk ervan offerde hij weer een stier en een ram. 

​Bileam: ‘U moet ook hier weer bij de ​offers​ blijven, dan ga ik op weg om de Heer te ontmoeten.’ 

¹⁶De Heer kwam bij ​Bileam, vertelde hem wat hij moest zeggen en stuurde hem terug. ¹⁷Toen ​Bileam​ terugkeerde, stond ​Balak​ met de ​leiders​ van ​Moab​ nog steeds bij de ​offers. ​Balak​ vroeg hem wat de Heer had gezegd. 

¹⁸Bileam​ zei toen:

‘Balak, zoon van Sippor,

luister, schenk mij uw aandacht.

¹⁹God liegt niet, zoals de mensen,

verandert niet van gedachten, zoals wij.

Zou hij ooit iets beloven en het nalaten,

iets aankondigen en het niet laten doorgaan?

²⁰Hij heeft me opgedragen te ​zegenen.

God heeft gezegend. Daaraan valt niet te tornen.

²¹Geen onheil bedreigt het volk van ​Jakob.

Rampen hoeven de Israëlieten niet te vrezen.

De Heer, hun God, beschermt hen;

hij is hun gevierde ​koning.

²²Hij heeft hen uit Egypte gehaald.

Hij vecht voor hen als een buffel.

²³Bezweringen hebben op hen geen vat,

toverspreuken kunnen hen niet deren.

Van nu af zal iedereen zeggen:

Wat bracht God niet voor hen tot stand!

²⁴Israël is een machtige leeuw.

Hij gaat niet liggen

voor hij zijn prooi heeft verscheurd

en het ​bloed​ van zijn slachtoffers gedronken.’

​Balak: ‘Als u niet wilt ​vervloeken, ​zegen​ dan tenminste niet.’ 

²⁶Bileam: ‘Heb ik u niet gezegd dat ik alle bevelen van de Heer zou opvolgen?’ 

​Balak ‘Kom met me mee naar een andere plaats. Misschien vindt God het goed dat u daar uw vervloekingen uitspreekt.’ 

²⁸Balak​ nam ​Bileam​ mee naar de top van de berg Peor, die uitzicht biedt over de woestijn.

²⁹Bileam: ‘Bouw ook hier zeven ​altaren​ en ​offer​ zeven stieren en zeven rammen.’ 

³⁰Balak​ deed wat ​Bileam​ vroeg en offerde op elk ​altaar​ een stier en een ram.

24¹Bileam​ begreep nu dat de Heer de Israëlieten wilde ​zegenen. Daarom ging hij niet op aanwijzingen af zoals de vorige keren. Hij keerde zich naar de woestijn,²waar hij de ​stammen​ van de Israëlieten gelegerd zag. Toen werd hij van Gods geest vervuld ³en zei:

Bileam:

 ‘Dit heb ik, ​Bileam, de zoon van Beor, te zeggen:

Ik mag zien wat verhuld is

⁴en horen wat God meedeelt.

Met starende ogen, in ​vervoering

aanschouw ik wat de Almachtige laat zien.

⁵Israël, je zult wonen in prachtige ​tenten.

Welvarend zullen je nederzettingen zijn,

⁶uitgestrekt als brede dalen,

als tuinen langs de rivier,

mooi als aloë’s geplant door de Heer,

als ceders langs het water.

⁷Overvloedig zal er water vloeien

en zaad ontkiemen door de regen.

Hun ​koning​ zal verheven zijn boven Agag,

de ​koning​ van Amalek;

zijn koningschap is zonder weerga.

⁸Hij heeft hen uit Egypte gehaald

en vecht voor hen als een buffel.

Hij verslindt de vijandige volken,

verbrijzelt hun botten,

breekt hun ​pijlen​ aan stukken.

⁹Als een leeuw vlijt hij zich neer.

Wie zou hem durven tergen?

Wie Israël zegent, wordt zelf gezegend,

wie het vervloekt, vervloekt zichzelf.’

¹⁰Balak​ balde zijn vuisten van woede en zei tegen ​Bileam

Balak: ‘Ik heb u ontboden om mijn vijanden te ​vervloeken, maar u hebt ze nu al drie keer gezegend. ¹¹Ga terug naar uw land. Ik heb beloofd u vorstelijk te belonen, maar de Heer heeft dat verhinderd.’ 

¹²Bileam​: ‘Heb ik al niet tegen uw gezanten gezegd dat ik in geen geval tegen het bevel van de Heer, mijn God, kan ingaan? ¹³Al geeft u mij al uw goud en zilver, dan nog zou ik alleen kunnen doen wat de Heer mij beveelt. ¹⁴Ik ga terug naar mijn land, maar eerst zal ik u nog zeggen wat dat volk in de toekomst uw volk zal aandoen.’ 

¹⁵Toen sprak ​Bileam​ weer in opdracht van de Heer:

Bileam:

‘Dit heb ik, ​Bileam, de zoon van Beor, te zeggen:

Ik mag zien wat verhuld is

¹⁶en horen wat de allerhoogste God meedeelt,

hij laat mij delen in zijn kennis.

Met starende ogen, in ​vervoering

aanschouw ik wat de Almachtige laat zien.

¹⁷Ik kijk in de toekomst:

ik zie een gestalte,

hij staat op in Israël,

zoals een ster rijst aan de hemel.

Hij heerst over het volk van ​Jakob;

met zijn staf verplettert hij de ​leiders​ van ​Moab.

Hij vernietigt het volk van ​Set.

¹⁸Zijn vijanden, de Edomieten, zal hij overheersen,

Seïr, hun land, zal hij veroveren.

Israël blijft aan de winnende hand.

¹⁹Het zal zijn vijanden vertrappen.

Zelfs de overlevenden uit Ar brengt het om.’

²⁵Toen ​Bileam​ dit gezegd had, keerde hij naar zijn land terug. Ook ​Balak​ ging naar ​huis.